2 H - ORMAN HAFTASI

Orman Haftası (21-26 Mart)

Sık ağaç topluluklarından oluşan yerlere orman adı verilir. Başlıca orman ağaçları çam, meşe, kayın, gürgen, dişbudak, sedir, köknar ve ladindir. Bir ormanda bu ağaç çeşitlerinin bir kısmı olabilirken, bazı ormanlar da sadece tek çeşit ağaçtan da meydana gelebilir. Örneğin çam ormanı, meşe ormanı gibi. Ormanlarda sadece ağaçlar yoktur. Farklı bitkiler ve hayvanlar da ormanlarda bulunur. Ormanlar bir ülkenin doğal güzellik ve zenginlik kaynağıdır.

Ormanlar, toprak kamasını (erozyon) ve seli önlerler, havayı temizlerler, iklim dengesini sağlarlar. Günlük hayatta kullandığımız bir çok araç gereç de yine orman ürünlerinden elde edilir. Kağıt, defter, kitap, kalem, ahşap masa ve sandalyeler, dolaplar, diğer ahşap ürünler, odun, odun kömürü, sanayi gereksinimleri, ilaç yapımı, kibrit gibi bir çok ihtiyacımız orman ürünlerinden, yani ağaçlardan elde edilir. Bu denli önemli olan ormanlarımızı korumamız hayati bir önem taşımaktadır. Ormanlarımızı korumalıyız. Mümkün olduğunca ağaç dikmeliyiz, gereksiz yere kağıt kullanmamalıyız. Ormanların en büyük düşmanı olan yangına sebep olmamak için ormanlık alanlarda kesinlikle ateş yakmamalıyız. Çünkü küçük bir dikkatsizlik sonucu ateş ormana sıçrayabilir ve çok büyük bir alanı yok edebilir. Yok olan bir ormanın yerine yenisini yetiştirmek, bir insan ömrüne sığmayacak kadar uzundur.

Tarih boyunca insanların bilinçsiz tüketimi ve duyarsızlığı sonucu, dünyadaki ormanlar gün geçtikçe azalmıştır. Yok edilen orman alanlarının yerlerini çöller, çorak, bozkır araziler almıştır. Bu hem insan sağlığına, hem de ülke ekonomilerine büyük zararlar vermiştir. Bu denli önemli olan ve çok uzun yıllar sonucu oluşan bu kaynakları, ormanları korumak ve yeni orman alanları oluşturmak, hepimizin vatandaşlık görevidir. Ormanlara zarar vermek kanunen de suçtur. Kanunlarımıza göre ormanlara zarar verenlere ağır hapis cezaları verilir. Orman suçları affedilmez suçlardır.

Ülkemizde ormanların korunması, ağaçlandırma işleri cumhuriyetin ilk yıllarından itibaren üzerinde durulan bir konudur. Bu amaçla Tarım ve Orman Bakanlığı kurulmuştur. Her ilde valiler başkanlığında orman yetiştirilmesi için bir kurul oluşturulmuştur. Bu kurul yörede ormanların korunması ve yeni ormanlar yetiştirilmesi için kararlar alır ve uygular. Her yıl Mart ayı içinde bir haftayı "Orman Haftası" olarak duyurur. Haftanın bir günü "Ağaç Bayramı" olarak kutlanır. Ağaçlandırma yapılır, yeni ormanların yetiştirilmesi için çalışmalar yapılır, ağaç bağış kampanyaları düzenlenir. Bizler de bu bilinçle ormanlarımıza sahip çıkmalı, elimizden geldiği kadar ağaç dikmeliyiz. Ağaçları zararlardan korumalı, ağaç ürünlerini israf etmemeliyiz.

Orman Haftası İle İlgili Güzel Sözler

Yaş kesen baş keser.
Bakarsan bağ olur, bakmazsan dağ olur.
Ormanlar milli servettir.
Ormansız yurt Vatan değildir.
Orman yurdun hem süsü, hem gücüdür.
Toprağını kaybetmek istemiyorsan, ormanı yok etme.

Orman Haftası İle İlgili Şiirler

AĞAÇ SEVGİSİ

Kucak açarsın herkese

Bu dost, şu düşman demeden

İyilik yaparsın herkese

Bir karşılık beklemeden.

Güzel yurdumun süsüsün

Bulutlara dal uzatan

Kuru, yeşil örtüsüsün

Gölge veren, dal uzatan,

Ne kadar çok çeşidin var

Elma, armut, meşe, kavak

Tatsız geçer sensiz bahar

Sensiz toprak olur kurak.

M. Necati ÖNGAY

FİDAN DİKME ZAMANI

Bak sevgiden bülbül güle naz etmiş,

Çiçek değil mi ki kışı yaz etmiş.

Hazan gelmiş, bak onu da tüketmiş,

Durma artık fidan dikme zamanı.

Bağa gül gelmiş de bağı şen etmiş,

Yağmur olup toprağını ten etmiş,

O gül, artık kalbimizde yer etmiş

Durma artık fidan dikme zamanı.

Köknar yana yatmış, cama yer etmiş.

Kurumaya inat etmiş, diretmiş.

Yaşı bilmem, altmış veya da yetmiş,

Durma artık fidan dikme zamanı.

Kimler gelip ağaçları katletmiş,

Selvi vardı, bak onu da yok etmiş,

Fidanlar kesilmiş, dağı çöl etmiş,

Durma artık fidan dikme zamanı.

Hakkı ÇEBİ

AĞAÇ DİYOR Kİ

Ben küçücük bir ağacım,

Yurdumun bir bahçesinde,

Topraklar tüterken görün,

Dallar da çiçeklensin de.

Her şeyimle yararlıyım,

İnsanoğluna dünyada,

Çiçeğim, yaprağım, gölgem

İri dallı zerdalimle.

Kuşlar mutlu şarkısını

Hep dalımda söylerler,

Şen arılar vızır vızır,

Kokuma koşup gelirler.

Sakın sakın dalımızı,

Çocuklar çekip kırmayın.

Çakınızla gövdemizde

Derin yaralar açmayın.

Halim YAĞCIOĞLU

KIR ŞARKISI

Tam otların sarardığı zamanlar...

Yere yüzükoyun uzanıyorum.

Toprakta bir telaş, bir telaş...

Karıncalar öteden beri dostum.

Ellerime hamamböcekleri konuyor,

Ne şeker şey onlar.

Uç böcek, uç böcek diyorum,

Uçuyorlar...

Pan’ın teneffüsü bile

Ilık okşamakta yüzü.

Devedikenleri, çalılık vesaire,

Bir âlem bu toprakların üstü...

Behçet NECATİGİL

ORMAN

Orman yurdun temelidir,

Nesillerin evvelidir,

Her sanatın ilk elidir,

Ormandaki varlığa bak.

Orman memleketin süsü,

Hem ufağı hem irisi,

Her dalında bir kuş sesi,

Ormandaki varlığa bak.

Çiçekler açar renk renk,

Dağları süsler gülerek,

Selleri önler emerek,

Ormandaki varlığa bak.

Gemi olur, suda yüzer,

Uçak olur, gökte gezer,

Kalem, kâğıt neler yazar,

Ormandaki varlığa bak.

Âşık Veysel ŞATIROĞLU

ORMANI HATIRLAMAK

Yine bir burukluk sardı tenimi,

Ağacı kurumuş, sararmış gördüm.

Çiçeğin yaprağı inmiş yerlere,

Onu da yerinde kararmış gördüm.

Düşündüm de kim kurutmuş yeşili,

Aynaya bakınca kendimi gördüm.

Sarmaşığı dolaşırken düşündüm.

Onun da halini perişan gördüm.

Kayalara tırmanıyor söğütler,

Laleyi sümbüle bakarken gördüm.

Kar yağmış ta tepelerin üstüne,

Köknarları göğe uzanmış gördüm.

Çaba harcamadan bir nebze bile,

Yine de etrafında yeşili gördüm.

Söğüt doldururken ovada çile,

Kavağı sulayan insanı gördüm.

Hakkı ÇEBİ

YURDUMUN ORMANLARI

Yemyeşil hayat taşır,

Yurdumun ormanları.

Ufuklara ulaşır,

Yurdumun ormanları.

Yaş kesmek zulüm size,

Hak değil ölüm size,

Varmıyor elim size,

Yurdumun ormanları.

Sizi kesen kalır aç,

Ölümde bile muhtaç,

Kefenden önce ağaç,

Yurdumun ormanları.

Küçükse de yaşımız,

Yolundadır başımız,

Yarın can yoldaşımız,

Yurdumun ormanları.

Mehmet İhsan BULUR

AĞAÇ ve UYGARLIK

Yeter uyuduğun asırlar boyu,

Aç artık şu gözlerini haydi aç!

Yağıyorken bunca yağmur, bunca kar,

Ah! Şu yamaçlar hâlâ, niçin kıraç?

Kuşlar şarkı söyler hüzünden ırak,

Yeşile durduğu gün şu karşı yamaç.

Ölçü diyorsan; gökdeleni bırak,

Uygarlık timsali dikilen ağaç!

Mehmet EROL